Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Disserendi artem nullam habuit. Duo Reges: constructio interrete. Tum ille: Ain tandem? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Illa tamen simplicia, vestra versuta. Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Ita nemo beato beatior.

Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Non risu potius quam oratione eiciendum?

Ita multa dicunt, quae vix intellegam.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Sed fortuna fortis; Bork Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. At hoc in eo M. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;

Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Quod quidem iam fit etiam in Academia. Tu quidem reddes; Ea possunt paria non esse. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.