Pauca mutat vel plura sane;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Duo Reges: constructio interrete. Audeo dicere, inquit. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Si quae forte-possumus. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.

Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Si quae forte-possumus. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Sed quid sentiat, non videtis. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Hos contra singulos dici est melius. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum?

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Non semper, inquam; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Illud non continuo, ut aeque incontentae. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Torquatus, is qui consul cum Cn. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Maximus dolor, inquit, brevis est.